The Great Wall of Segregation...
…Which is the wall the current Iraqi government is building (with the support and guidance of the Americans). It's a wall that is intended to separate and isolate what is now considered the largest 'Sunni' area in Baghdad- let no one say the Americans are not building anything. According to plans the Iraqi puppets and Americans cooked up, it will 'protect' A'adhamiya, a residential/mercantile area that the current Iraqi government and their death squads couldn't empty of Sunnis. The wall, of course, will protect no one. I sometimes wonder if this is how the concentration camps began in Europe. The Nazi government probably said, "Oh look- we're just going to protect the Jews with this little wall here- it will be difficult for people to get into their special area to hurt them!" And yet, it will also be difficult to get out. The Wall is the latest effort to further break Iraqi society apart. Promoting and supporting civil war isn't enough, apparently- Iraqis have generally proven to be more tenacious and tolerant than their mullahs, ayatollahs, and Vichy leaders. It's time for America to physically divide and conquer- like Berlin before the wall came down or Palestine today. This way, they can continue chasing Sunnis out of "Shia areas" and Shia out of "Sunni areas".
Jeetje ! Je hebt het gevonden, de webpagina van Stefan. Alle plaatjes beklikbaar. Kunst, cultuur en soms wat politiek of een actualiteit en natuurlijk veel leuke downloads van vooral muziek die soms maar weinigen kennen. Soms oud, meestal nieuw maar wel dagelijks vers. De website bestaat uit een enkele pagina, scroll naar beneden dus voor meer. Onder "oude shit" staat al het oude. Ik upload niets zelf, ik geef bestaande linken door. Veel plezier.
donderdag, augustus 30
woensdag, augustus 29
dinsdag, augustus 28
People's Temple
De People's Temple is een religieuze sekte die voornamelijk bekend is door de collectieve zelfmoord in Jonestown (Guyana) op 18 november 1978. De beweging werd in 1953 gesticht door dominee Jim Jones, te Indianapolis in de Amerikaanse staat Indiana.
Na de stichting in Indianapolis breidde Jones de beweging uit naar steden in Californië, zoals San Francisco en Los Angeles. De leden trachtten zoveel mogelijk de armste burgers te helpen, in het bijzonder minderheden, drugsverslaafden en daklozen. Ze richtten verdeelcentra op zodat de armen goedkoop aan eten konden geraken en zorgden voor kinderopvang en bejaardentehuizen. Bovendien verzorgden ze begeleiding voor prostituees en drugsverslaafden die hun leven een andere koers wilden geven. Na een tijdje begonnen echter geruchten te circuleren, verspreid door een aantal mensen die er in geslaagd waren de sekte te verlaten. Jones zou stelen van zijn volgelingen, mirakuleuze genezingen vervalsen, de leden van zijn beweging straffen, sodomie praktiseren met mannelijke volgelingen, en zichzelf als de Messias zien.
Journalisten en politici besteedden hierdoor veel aandacht aan Jones' beweging. Jim Jones zelf reageerde hierop met langdradige en kwade toespraken, waarin hij de afvalligen voor leugenaars uitschold en waarin hij beweerde dat de rest van de wereld hem enkel wilde vernietigen. Tegelijkertijd deden er echter steeds meer geruchten de ronde van vroegere leden die naar hun eigen zeggen werden geslagen en misbruikt, en verwanten van leden hielden vol dat hun familieleden werden gedwongen in de sekte te blijven tegen hun wil.
Als reactie hierop verhuisde Jones zijn beweging met meer dan 800 volgelingen naar Guyana. De leden werd een tropisch paradijs beloofd, maar zodra zij ter plaatse arriveerden, werden ze gedwongen te werken onder de supervisie van Jones. Zo werd Jonestown gebouwd.
In november 1978 bracht Leo Ryan, een congreslid van de Verenigde Staten, samen met een aantal journalisten een bezoek aan de sekte, als onderdeel van het onderzoek naar misbruik. Daar aangekomen leek hij in een hemel op aarde te zijn beland, een soort eigentijds Utopia. De mensen waren vrolijk, er werd gedanst en gezongen en Ryan raakte overtuigd van het ongelijk van de verdachtmakingen. Maar dat veranderde toen hij op de avond voor zijn vertrek heimelijk briefjes ontving van mensen die hoopten via hem te ontsnappen. Jones ontdekte het verraad en besloot zich van de senator te ontdoen. Nietsvermoedend steeg Ryan met zijn gezelschap in zijn vliegtuig op, maar hij werd door volgelingen van Jones neergeschoten. Hierbij kwamen Ryan, drie journalisten en een ex-volgeling om het leven. Eén van de journalisten slaagde er nog in voor zijn overlijden de aanslag op film vast te leggen.
Jim Jones wist dat de gevolgen van dit bloedbad niet lang op zich zouden laten wachten. Later die dag beval hij aan al zijn volgelingen een fruitdrank met cyanide erin op te drinken. Diegenen die dit weigerden, werden neergeschoten, gewurgd of met cyanide ingespoten. Jones zelf overleed aan een schotwond in zijn hoofd. Achteraf bleek dat zijn lichaam hoge doses drugs bevatte. Alles tezamen stierven die dag 914 mensen.
Kort na de collectieve zelfmoord werden de huizen van de People's Temple in San Francisco vernietigd. Deze plaats, 1859 Geary Boulevard in het Westen van de stad, bleef onaangeroerd tot de United States Postal Service er meer dan 20 jaar later een postkantoor bouwde. Het voormalige telefoonnummer van de beweging, - Walnut 1-9654 - werd nooit meer hergebruikt.
De People's Temple is een religieuze sekte die voornamelijk bekend is door de collectieve zelfmoord in Jonestown (Guyana) op 18 november 1978. De beweging werd in 1953 gesticht door dominee Jim Jones, te Indianapolis in de Amerikaanse staat Indiana.
Na de stichting in Indianapolis breidde Jones de beweging uit naar steden in Californië, zoals San Francisco en Los Angeles. De leden trachtten zoveel mogelijk de armste burgers te helpen, in het bijzonder minderheden, drugsverslaafden en daklozen. Ze richtten verdeelcentra op zodat de armen goedkoop aan eten konden geraken en zorgden voor kinderopvang en bejaardentehuizen. Bovendien verzorgden ze begeleiding voor prostituees en drugsverslaafden die hun leven een andere koers wilden geven. Na een tijdje begonnen echter geruchten te circuleren, verspreid door een aantal mensen die er in geslaagd waren de sekte te verlaten. Jones zou stelen van zijn volgelingen, mirakuleuze genezingen vervalsen, de leden van zijn beweging straffen, sodomie praktiseren met mannelijke volgelingen, en zichzelf als de Messias zien.

Als reactie hierop verhuisde Jones zijn beweging met meer dan 800 volgelingen naar Guyana. De leden werd een tropisch paradijs beloofd, maar zodra zij ter plaatse arriveerden, werden ze gedwongen te werken onder de supervisie van Jones. Zo werd Jonestown gebouwd.
In november 1978 bracht Leo Ryan, een congreslid van de Verenigde Staten, samen met een aantal journalisten een bezoek aan de sekte, als onderdeel van het onderzoek naar misbruik. Daar aangekomen leek hij in een hemel op aarde te zijn beland, een soort eigentijds Utopia. De mensen waren vrolijk, er werd gedanst en gezongen en Ryan raakte overtuigd van het ongelijk van de verdachtmakingen. Maar dat veranderde toen hij op de avond voor zijn vertrek heimelijk briefjes ontving van mensen die hoopten via hem te ontsnappen. Jones ontdekte het verraad en besloot zich van de senator te ontdoen. Nietsvermoedend steeg Ryan met zijn gezelschap in zijn vliegtuig op, maar hij werd door volgelingen van Jones neergeschoten. Hierbij kwamen Ryan, drie journalisten en een ex-volgeling om het leven. Eén van de journalisten slaagde er nog in voor zijn overlijden de aanslag op film vast te leggen.
Jim Jones wist dat de gevolgen van dit bloedbad niet lang op zich zouden laten wachten. Later die dag beval hij aan al zijn volgelingen een fruitdrank met cyanide erin op te drinken. Diegenen die dit weigerden, werden neergeschoten, gewurgd of met cyanide ingespoten. Jones zelf overleed aan een schotwond in zijn hoofd. Achteraf bleek dat zijn lichaam hoge doses drugs bevatte. Alles tezamen stierven die dag 914 mensen.
Kort na de collectieve zelfmoord werden de huizen van de People's Temple in San Francisco vernietigd. Deze plaats, 1859 Geary Boulevard in het Westen van de stad, bleef onaangeroerd tot de United States Postal Service er meer dan 20 jaar later een postkantoor bouwde. Het voormalige telefoonnummer van de beweging, - Walnut 1-9654 - werd nooit meer hergebruikt.
zaterdag, augustus 25

In 1966 maakt Ted zijn school af. “St. Viator High School” in Arlington Heights, Illinois. Later in zijn carrière biedt hij deze school aan om een football stadium voor hun te laten bouwen. Maar het schoolbestuur ziet hier van af vanwege Ted zijn politieke mening. Ted heeft een uitgesproken mening over zaken als doodstraf “een perfecte remedie tegen vrijwel alle soorten misdaden”, homoseksualiteit “tegennatuurlijk”, en de oorlog in Irak “een buitengewoon goed idee”. Zijn politieke ambitie is om over een paar jaar te gaan voor het gouverneurschap van zijn geboortestaat Michigan. Inderdaad. Knettergek.
woensdag, augustus 22
Yes is een progressieve rockband, in 1968 opgericht in Londen. Kenmerkend voor de muziek zijn de complexe ritmes en harmonieën, de virtuositeit van de muzikanten, de meerstemmige zang en de mystieke teksten. Sommigen zullen daarbij de hoge, ietwat engelachtige zang van Jon Anderson willen noemen, en het aparte, zware basgeluid van Chris Squire. Het mystieke aspect van Yes wordt vaak geaccentueerd door de vele hoesontwerpen die kunstenaar Roger Dean voor Yes heeft gemaakt.
maandag, augustus 20

To my mind, McKimens is one of the finest and most exemplary examples of the artists of the new generation which has developed the expressive power of the image without a familiarity with art, the only way until recently, but instead by devouring comic books.
This goes together with a childhood in Winterhaven, exposed to visual seductions, but those brought by mass media, which, by their spectacular nature, truly have the power to penetrate everywhere, far more so than art. As such McKimens only discovered art a long way down his formative journey, by which time the founding experiences, those which make up identity, attitudes and passions, had already taken hold. At this point, reflection on the works of great masters acted to refine and to add understanding, but could no longer find a place amongst the basic ingredients.
zaterdag, augustus 18

vrijdag, augustus 17

donderdag, augustus 16
woensdag, augustus 15

dinsdag, augustus 14

maandag, augustus 13

Abonneren op:
Posts (Atom)