En net voor ik de deur van het lokaal in kan gaan, om daar heel blas� te gaan zitten doen om te verdoezelen hoe starstruck ik ben, word ik op mijn rug getikt.. Het is Ome Willem . Hij grijpt mijn hand en buigt naar me toe, dan vraagt hij op fluisterende toon; "Zeg ben jij soms een kleine rakker?" Ik schrik hier even van maar kan dan alleen nog maar volmondig zeggen; "Ja! Ja, Ome Willem . Ik ben een rakker! Ik ben nog steeds een rakker!" Hij belooft me een pet en vervolgt zijn weg. En ik ga verdwaasd en euphorisch het lokaal in. Ome Willem.. Hij heeft zich aan zijn belofte gehouden. Ik heb een pet en een handtekening gekregen. Ik heb hem al het hele weekend op. De pet.