Ik sta, op een zaterdag, net nadat de bui is gevallen met mijn hoofd tegen de zon in. Fietsers fietsen langs alsof ze niet doorhebben dat dit misschien wel de mooiste dag van mijn leven had kunnen zijn. Mijn haar hangt net voor mijn ogen, zodat ik door de weerspiegeling van het felle zonlicht in de waterplassen op straat niet kan zien waar het slot van mijn fietsje zit. Het was een hemels moment; toen ik opkeek om mijn haar te fatsoeneren, kwam er een engel aanfietsen. Er zijn drie vragen, wie is die engel, wat is de engel van plan en waarom zit er een engel op de fiets?Als eerste moet de rest van de wereld weten, dat de aureool op zijn hoofd (want ja, deze engel was van het mannelijke geslacht) maar een illusie was, gecreeerd door zijn natte krullen, en de zon die daarachter scheen. De engel stopte en stak over, gaf me een hand en vertelde me zijn naam, zomaar uit het niets!Nu mag ik toegeven dat ik ondanks vaste relaties altijd last heb van spontane verliefdheid, onbekende personen van het andere geslacht zijn gewoon altijd bijzonder en ik bewonder ze dan ook graag; het liefst de intressantere exemplaren. Deze keer was het dus ook weer raak.Ik stamel mijn naam en weet er nog net uit te krijgen dat ik vijf minuten later op mijn werk had moeten zijn. Als de engel dan opeens vraagt ofdat hij me een keer mag ontvoeren (waarschijnlijk naar de hemel waar jazz muziek wordt gespeeld) zeg ik nee. NEE?! waarom zei ik nee? Dit was de ware, de enige echte, de mooiste en beste, de perfecte gen-match! Ik had vijf minuten later al spijt van mijn beslissing om voortaan trouw te zijn in relaties, gelukkig ben ik dat wel nog steeds.Maar waar komt die spontane verliefdheid toch vandaan? Als eerste zou je dan een definitie moeten geven voor verliefdheid. Volgens R. Giphart heeft zoiets alleen met de hormonen te maken, hoogstens nog een klein deel met aantrekkingskracht. Volgens mij is het vooral de behoefte aan aandacht, ik glimlach graag, en er wordt gretig terug-geglimlacht en het is de glimlach waarop ik val. Niet omdat iedere glimlach onweerstaanbaar is, maar omdat het laat zien dat ik gezien wordt. Ik ben niet zo een opvallend typje, maar als ik eenmaal een slachtoffer aan de haak heb geslagen doe ik mijn best; met glimlachten.Het was ook de glimlach waarvoor de engel stopte, niet de hormonen. De glimlach geeft een stukje her- en erkenning, iets wat ieder mens naar mijn mening behoefte aan heeft.De conclusie die ik hieruit trek is dan ook dat glimlachen gezond is, vooral voor de medemens, en dat verdienen engelen wel af en toe.