Het begon met een bijna terloopse opmerking op een podium in Londen. Zangeres Natalie Maines van de Dixie Chicks, met dertig miljoen verkochte albums één van de succesvolste (vrouwen)acts uit de popgeschiedenis, merkte op 10 maart 2003 op dat de Chicks zich 'schaamden dat de president uit Texas kwam'. Toejuichingen uit de zaal en het volgende nummer werd ingezet, maar het leven van de Dixie Chicks zou nooit meer hetzelfde zijn. De opmerking werd opgepikt door de pers en veroorzaakte een storm van protest in de Verenigde Staten, waar de Chicks het vooral verbruiden bij hun vaste schare countryfans.

Vergeet niet, in maart 2003 stond de VS op het punt Irak binnen te vallen en had de waardering voor het presidentschap van George W. Bush een historisch hoogtepunt bereikt. De Dixie Chicks merkten in de dagen, weken, maanden en jaren die daarop volgden dat ze hun koers moesten verleggen. Maar één ding gingen ze niet doen, en dat was door de knieen gaan en hun excuses aanbieden om weer in de gunst van de oerconservatieve achterban te komen. I ain't ready to make nice heet de song van hun laatste album Taking the long way, waarmee ze drie jaar na de controverse, de radioboycot en de doodsbedreigingen terugkeerden naar de muziek (en vijf Grammy's wonnen).