Lucinda Williams had al menige indringende plaat van haar gekwetste ziel geschraapt toen ze drie jaar geleden met 'Little Honey' een bijna even fantastische langspeler uit haar prille geluk distilleerde, geluk dat ze op haar drieënvijftigste had gevonden aan de hand van haar manager en coproducerTom Overby .

De jubelberichten in de Britse pers die haar tiende studioplaat 'Blessed' voorafgingen, luidden dat ze opníéuw een door rozengeur en maneschijn bedauwd meesterwerk klaar had. Op de kwaliteit valt inderdaad amper iets af te dingen, maar als dit happy-go-lucky is, geef onze portie geluk dan maar aan Fikkie. Maar Williams voelt nog altijd de vleugelslag van vlinders in haar buik, en doet daar in 'Sweet Love' en de titeltrack (die de afgrond tussen country en soul overbrugt) op een bijzonder warme, altijd onsentimentele manier kond van. Blessed: Lucinda met haar nieuwe leven, wij met haar talent om het goede én het kwade in dit ondermaanse met genadeloze precisie te bezingen.