Een zegening van onze tijd ?
De neutronenbom is slechts één voorbeeld van een aanzienlijk aantal nieuwe en technisch geavanceerde kernkoppen die na de fusiebom ontwikkeld zijn. Deze nieuwe serie kernwapens kenmerkt zich door bijzondere bomconstructies waarbij men tracht één of meer effecten van kernwapens (bijv. straling, drukgolf, hittegolf of fall-out) ten opzichte van andere effecten te vergroten. Met het neutronenwapen of ERRB-wapen (Enhanced Radiation, Reduced Blast-wapen), dat te omschrijven is als een verkleinde versie van de waterstofbom en waarvan in 1977 bekend werd dat de Verenigde Staten technisch in het stadium waren gekomen waarin dit in serie kon worden geproduceerd, is het gelukt om de neutronenstraling sterk en de druk- en hittegolf relatief zwak te maken en voorts het getroffen gebied in omvang te beperken.De bom heeft een kracht van tussen de 1 en 10 TNT (ca. 1/20 tot 1/2 maal de kracht van de kernbom die op Hiroshima viel). Hierdoor en door zijn relatief zwakke druk- en hittegolf is de verwoesting beperkt. Daarentegen is het effect van de ioniserende straling ca. 1/3 groter dan bij een kernsplijtingsbom van gelijke omvang. Daardoor worden er gemiddeld twee maal zoveel slachtoffers gemaakt, vooral door stralingsziekte. De dood zal bovendien niet snel maar eerst pas na verloop van enkele dagen of weken optreden. De neutronenbom is vooral bedoeld voor gebruik op het slagveld, als antitankwapen of tegen schepen op zee.Tegen de neutronenbom rees al snel veel oppositie. Dientengevolge schortte de Amerikaanse president Carter in het voorjaar van 1978 de productie op. Een jaar later gaf hij evenwel opdracht tot de productie van nieuwe tactische kernwapens die eventueel ook een neutronenbom zouden kunnen vervoeren. In aug. 1981 besloot de Amerikaanse president Reagan de productie van de neutronenbom goed te keuren. In okt. 1984 werd de productie gestopt.