Wat was dit eigelijk goed he ? Nog steeds !
Pretty vacant.
Anarchy in the UK.
God save the queen.
De groep, aanvankelijk bestaande uit Steve Jones (gitaar), Glen Matlock (basgitaar), Paul Cook (drums) en zanger John Lydon (alias Johnny Rotten), oogst vooral succes dankzij een mediahype die door manager Malcolm McLaren handig wordt gevoed. McLaren is niet zozeer de ontdekker van de band als wel de samensteller ervan. De muzikanten worden geworven onder bezoekers van zijn avantgardistische modewinkeltje SEX aan de Londense Kings Road. De groep verwerft al snel enige populariteit onder het Londense rockpubliek maar breekt pas landelijk door in december 1976 wanneer gitarist Steve Jones zo slim is om in een goedbekeken tv-programma hardop fuck te zeggen. De groep is vanaf dat moment niet meer van de voorpagina's van de Britse boulevardpers te slaan en de toon voor het Pistols-publiciteitsoffensief is gezet: concerten ontaarden in rellen of worden door de gezagsdragers simpelweg verboden. Punk-gezinden, herkenbaar aan de mode die in McLaren's SEX-boetiek te krijgen is, worden een vertrouwde verschijning in het Engelse straatbeeld. Het hoogtepunt van de rage valt samen met de viering van het vijfentwintigjarig regeringsjubileum van koningin Elizabeth II in juni 1977. Ondanks een boycot van de BBC is 'God Save the Queen' van the Sex Pistols die week een van de best verkochte singles. Op het gedrukte exemplaar van de Engelse hitparade mag dit kennelijk niet worden vermeld: de nummer-tweepositie is die week blanco. Het gebeuren wordt gecompleteerd met een illegaal verrassingsconcert van de Sex Pistols op een rondvaartboot die over de Thames vaart. Het concert eindigt in ware punk-stijl: met de arrestatie van alle bandleden, waaronder inmiddels ook Sid Vicious die Matlock op basgitaar heeft vervangen. In werkelijkheid is er van Vicious bijna geen noot op geluidsdrager vastgelegd. Zijn prestaties op bas waren live zo dat zijn versterker meestal werd uitgezet, en de baspartijstudio-opnames zijn van Matlock of later ingespeeld door Jones. De attidude en poses van Vicious waren zo fenomenaal punk dat hij als nonmuzikant tijdelijk kon overleven. In oktober 1977 verschijnt de eerste LP: Never Mind The Bollocks Here's The Sex Pistols. Het laatste Engelse optreden vindt in december van datzelfde jaar plaats. Tijdens de Amerikaanse tournee die hierop volgt komt Johnny Rotten tot de ontdekking dat hij inmiddels volop meedraait in het de amusementsindustrie die hij zo verafschuwt. Hij besluit uit de band te stappen. Wat overblijft is een gezelschap van drie muzikanten met een gimmick waar het nieuwtje vanaf is. Door een plaatje te maken met de gevluchte treinrover Ronnie Biggs en op een grappig bedoelde manier My Way te coveren, slaagt de band erin om nog een beetje in het nieuws te blijven. Er komt, vlak voor het definitieve einde van de groep, ook nog een film, met de toepasselijke titel The Great Rock 'n' Roll Swindle. De carrière van the Sex Pistols kan inderdaad worden opgevat als één grote grap, maar dan wel een grap die talloze jonge artiesten inspireert om, vaak evenmin als de Pistols door veel technische vaardigheid gehinderd, hun eigenzinnigheid schaamteloos en rauw voor het voetlicht te brengen. Deze erfgenamen van de Sex Pistols-mentaliteit zullen het aanzicht van de popmuziek nog jaren blijven bepalen. Begin jaren 80 brengen enkele oude leden van de groep onder de naam The Greedies een kerstsingle uit: hun versie van We Wish You a Merry Christmas. In 1996 volgt een Sex-Pistolsreünie met originele bezetting. Ter gelegenheid hiervan wordt er een live-album uitgebracht genaamd: Filty Lucre Live. In 2002 wordt, ter gelegenheid van het vijftigjarig regeringsjubileum van Elizabeth II God Save The Queen opnieuw uitgebracht. Er is niemand die zich er echt druk om maakt.