zaterdag, januari 7

Artsen zijn er in geslaagd de bloeding in de hersenen van de Israëlische premier Ariel Sharon te stoppen. Zijn toestand is echter nog steeds zeer ernstig. Woordvoerder Shlomo Mor-Yosef van het Hadassah-ziekenhuis in Jeruzalem liet weten dat de premier voor observatie naar een speciale neurologische afdeling is overgebracht. Sneu dat de man die zoveel anderen de dood heeft ingejaagd nu gaat sterven. Je zult zien, zometeen gaat er nog een hoge regeringsfunctionaris naar toe om het de laatste eer te bewijzen. Complete schaamte.
Onder zijn ministerschap valt Israël het zuiden van Libanon binnen, om daar bases van Palestijnse milities aan te vallen. Sharon geeft de christelijke Falangisten de vrije hand om in Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila. De kampen zelf werden omsingeld door het Israëlische leger, zodat de vluchtelingen niet weg konden. De Falangisten, sinds 1978 getraind door Israël, vermoorden volgens een schatting van het Rode Kruis zo'n 2,750 personen (andere schattingen lopen uiteen van 460 tot 3.500), waaronder veel vrouwen en kinderen. Een Israëlische onderzoekscommissie - de Kahane-Commissie- oordeelt dat Sharon indirect schuldig is, voornamelijk wegens nalatigheid. Sharon wordt door Begin ontslagen. Het voorval levert de reputatie van Sharon blijvende schade op. De haat bij veel Palestijnen voor Sharon wordt er door gevoed en anno 2004 is het voorval nog niet vergeten. Een rechter in België klaagde Sharon aan op grond van oorlogsmisdaden (België stemde de Genocidewet waardoor elke oorlogsmisdaad, waar ook ter wereld, in België behandeld kan worden). Na het wijzigen van de wet onder internationale druk op zulk een wijze dat er een band met België vereist werd, werd de zaak tegen Ariel Sharon niet-ontvankelijk verklaard in juni 2002. Nee, ik zal niet treurig om zijn dood zijn.
Lees hier over Sabra en Shatilla. Hier nog meer in het Engels.