De afgelopen week werd Europa opgeschrikt door het nieuws dat Frankrijk 700 Roma uit wil zetten naar Roemenië, nadat de afgelopen weken zo’n 300 illegale kampen zijn ontruimd. De ‘repatrianten’ krijgen een vliegticket en 300 euro startkapitaal per volwassene mee (100 euro per kind). De reacties zijn op zijn zachtst gezegd lauw te noemen. De Europese Commissie houdt de zaak ‘aandachtig’ in de gaten. De Roemeense regering waarschuwt voor xenofobie en racisme (maar zwijgt over het geïnstitutionaliseerde racisme tegen Roma in eigen land, een belangrijke reden waarom zoveel Roma überhaupt hun heil elders zoeken). Bij de andere Europese regeringen is dat niet anders. Ze houden zich stuk voor stuk op de vlakte. Onze eigen demissionaire minister van Buitenlandse Zaken, normaal gesproken er als de kippen bij om andere landen over discriminatie en schending van mensenrechten op de vingers te tikken, heeft de onderhandelingstafel er nog niet voor verlaten.

Het plaatje ?
In 2008 verdronken twee Roma-meisjes in de zee bij Napels. De ambulance liet drie uur op zich wachten, dus werden er kleden over de lichamen gelegd zodat de badgasten ongestoord verder konden zonnen.