vrijdag, september 24

Even wat bla bla en dan het filmpje kijken.

In droge woestijngebieden komen regelmatig enorme stof- en zandstormen voor. De wind is in staat om grote hoeveelheden zand over grote afstand te verplaatsen. Wanneer het stof hoog in de atmosfeer komt kan het duizenden kilometers afleggen waarbij het onderweg door neerslag of de zwaartekracht geleidelijk uit de lucht verdwijnt. Het stof kan tot tien kilometer hoogte in de atmosfeer komen en kan het zicht aan de grond beperken tot minder dan vijftig meter. De storm komt opzetten als een muur van stof en zand en wordt voorafgegaan door een beangstigende periode van rust, de stilte voor de storm. Daarbij wordt het bijzonder warm en droog: de temperatuur stijgt tot 30 à 40 graden en de vochtigheid loopt terug tot een paar procent. Stof- en zandstormen komen in veel gebieden vooral in het voorjaar voor, wanneer de temperatuurvariaties het grootst zijn, maar in het Golfgebied is de droge zomer de tijd. Irak heeft er dan gemiddeld op 20 tot 30 dagen mee te maken. Hier wordt een zandstorm shamal genoemd en zo kent elk land zijn eigen benaming: sharav in Israël, sirocco in Marokko, chili in Tunesië en ghibli in Lybië. De Egyptenaren noemen een zandstorm khamsin, de vijftig-dagen-wind. Zo langdurig zijn de zandstormen hier echter niet, in werkelijkheid duren ze in het voorjaar ongeveer een week.


Ook het oosten van Azië is berucht om de uiterst onplezierige karaburan, ook wel zwarte blizzard genoemd. Het stof waait met stormwinden vanuit de uitgestrekte Gobi woestijn naar het noordoosten van China, waarna het zich verder kan verspreiden naar Zuid-Korea of Japan. Soms bereikt het stof zelfs de Verenigde Staten, maar het meeste is daar dan al uit de lucht verdwenen.

Het filmpje is te zwaar voor gratis blogspot. Klik maar even op het plaatje als je wil.