Op 6 augustus 1945 werd voor het eerst tijdens een oorlog een atoombom gebruikt: de Amerikanen gooiden deze bom op Hiroshima in Japan. De bom ('Little Boy') veroorzaakte een explosie die de stad totaal verwoestte. Tienduizenden mensen kwamen binnen één minuut om het leven. Little Boy was een pistoolachtig soort splijtingsbom, zoals hierboven afgebeeld. De kernexplosie ontstond doordat deeltjes splijtbaar materiaal werden afgeschoten op andere deeltjes van hetzelfde soort. In dit geval is het materiaal uranium. De bom lijkt op een pistool, omdat een kegelvormig stukje uranium wordt geschoten op een groter deel, het doel. Als de deeltjes botsen, fuseren ze even en vormen een superkritische massa (een massa die net iets groter is dan nodig om een kettingreactie te veroorzaken). De explosie wordt veroorzaakt doordat zeer snel enorme hoeveelheden energie vrijkomen in een beperkte ruimte. Little Boy had een uraniummassa die ongeveer zo groot was als een appel en veroorzaakte hiermee een explosie die net zo krachtig was als 20 kiloton TNT.