zondag, mei 13

Noorderlicht. Het spreekt natuurlijk voor zich dat ver voor onze tijd de mensen ook zochten naar verklaringen voor het poollicht. Men vertelt dat het beeld van leven en dood in de verschillende auroraverhalen, in tal van culturen, telkens terugkomt: het verband met de geestenwereld en de strijd tussen bovennatuurlijke krachten in de hemel. Men denkt ook dat het verschijnsel voor veel mensen angstaanjagend was. In de middeleeuwen zagen sommige Europeanen de roodgloeiende aurora als een voorteken van onheil, oorlog en bloedvergieten.

Er zijn ook nog andere rare gedachtengangen. Zo was er een Noor die al in het jaar 1250 dacht dat het ijs op Groenland zo veel kracht genereerde dat het licht van de aurora ermee kon ontstoken worden. Andere Scandinaviërs vroegen zich af of het een weerspiegeling van de zee of zelfs van een school haringen was. De Cree-indianen geloofden dat wie stierf, in een dansende geest – de geest van de aurora – belandt. Zij hebben de aurora’s altijd als heilig beschouwd. Ook de folklore en mythologie van volkeren zoals de Inuit en de Nieuw-Zeelandse Maori’s staat bol van verwijzingen naar de aurora’s, of “het branden van de hemel”.
Het bijgeloof mag dan zijn verdwenen, in een wereld waarin de mens afhangt van hoogtechnologische snufjes zoals internet, is het onderzoek naar aurora’s weer zeer actueel geworden. Aurorawebcam.