dinsdag, maart 1

Adam Klein weet mij telkens te charmeren met zijn muziek. Wounded Electric Youth is daarop wederom geen uitzondering. Zijn albums zijn tot dusver allen uiterst gedetailleerd verzorgd. Een enorm gevoel voor smaak zal ik deze toondichter dan ook allerminst ontzeggen.

Echter niet alleen de uiterlijke verzorging is smaakvol, het belangrijkste, de melodieën zijn weer dik in orde zijn laatst plaat. Aangezien hij afkomstig is uit Athens Georgia zou je geneigd kunnen zijn dat zijn muziek country gerelateerd is, maar dat valt reuze mee. Gevoel voor traditie hoef je hem daarentegen niet te ontzeggen. Adam Klein schuift binnen de genres eerder naar de folkzijde, en voegt daar met gemak een smaakvolle steel gitaar aan toe. Rustieke singer songwriter muziek, waaraan ik wil toevoegen dat zijn stijl niet tot indommelen aanzet.

De structuur van zijn liedjes is gevarieerd en boeiend. Muziek die je denkbeeldig beleeft vanaf de veranda. Passie spreekt uit zijn muziek. Niet allen een passie voor zijn werk (“zijn leven” had ik ook kunnen schrijven, want bij dergelijk gedreven artiesten zijn die twee elementen synoniem aan elkaar), maar ook de passie om een publiek te behagen.

Een verhalend nummer als Of Pirates & Vagabonds laat horen waardoor een artiest als Adam Klein zich onderscheid. Muziek als een schilderij, eentje waarvan je in 1 oogopslag ziet: “ja, deze man heeft een bijzonder talent.” In Wayward Son verteld hij iets over zijn liefde voor Georgia, en zijn “Traveling Shoes”. Reisverhalen, heimwee en overpeinzingen het zit allemaal verscholen in het werk van Adam Klein. Bovendien bevat dit album in de vorm van Tired Afternoon (Out for Love) een roep om liefde zoals je hem zelden hoort. Eentje van absolute wereldklasse. Van Johnny's garden